Triangle of Health 2019-03-19T01:16:54+00:00

مثلث سلامت

سازمان های غیر انتفاعی – رسانه ها – مردم 

در روزگار غریبی بسر میبریم، عصر کمرنگ شدن مناسبات٬ فقدان معنویت و انسانیت٬ ازدیاد فردگرایی و درون گرایی، قدرت طلبی و خودمحوری و پناه بردن به دنیای تنهایی، و این است اجتماعی بودن مجازی امروز…

محرومیت های پیرامونمان، در غالب آسیب های اجتماعی، زخم های جامعه را عمیق تر و تاریک تر کرده اند.از همین جاست که دردها کهنه می شوند ولی مداوا نمیشوند. در تکاپوی درگیری با بایدها و نبایدها و حکومت ها و قوانین قدرت طلب تنهاتر شده ایم. دغدغه هایمان کاسته نمیشوند، دستهایمان تنهاست، آغوشمان خالی از عشق و روحمان خالی از آرامش. هدف بنیاد آینه دست نیازمندان را دردست توانمندان نهادن است و امید ما این است که همه ما  زخم های جامعه را از آن خود بدانیم و در کنارهم بر این زخم ها آگاهانه مرهم بوده و در دستیابی به آرامش، آسایس و حقوق انسانی یکدیگر سهیم باشیم. تنها راه رهایی از این سیکل مخروب و زندان آسیب های اجتماعی، بیداری حس انسانیت و انسان خدمتگذار و مفید بودن در سطح جامعه است

 ما ناگزیر به ارتباط و زیستن با یکدیگر هستیم و برقراری روابط انسانی پویا و مسالمت آمیز عمده ترین عامل خوشبختی و موفقیت هر انسان در زندگی او و در انتها سلامت جامعه می باشد. تنها راهکار اصولی برای رسیدن به جامعه ای سالم مشارکت، همبستگی وهمدلی عنصرهای کلیدی در جامعه : سازمان های غیر انتفاعی، رسانه ها و مردم  می باشد, که با دیدگاه، روش و منشی حرفه ای، علمی و هدفمند در جلب همکاری سه ضلع این مثلث سلامت بطور مستمر کوشا باشند

سازمان های غیر انتفاعی

با تلفیقی از خدمات انساندوستانه از یک طرف وعملکرد نهادهای غیر انتفاعی از طرف دیگر است که میتوان در جهت درمان و پیشگیری از آسیب ها ی اجتماعی تک تک سازمان های غیر انتفاعی را گسترش داد. التیام یک درد مشترک نیازمند درک مشترک، احساس مشترک و تقسیم تنهایی های مشترک می باشد.

راهکارها:

۱. جلب همکاری و ارتباط مستقیم با دیگر سازمان های غیر انتفاعی و انتخاب نماینده برای تشویق روابط عمومی در جهت ارائه خدمات انسانی.

۲. سازماندهی گردهمایی های سالیانه با حضور نمایندگان سازمان های غیر انتفاعی برای بررسی رابطه آسیب ها با یکدیگر، نیاز جامعه و راهکارهای اصولی و علمی و درمان های جدید.

۳. هماهنگ ساختن آموزش، پیشگیری و آگاهی از طریق رسانه ها دررابطه با تسهیلات موجود برای هر آسیب اجتماعی بطور مداوم و مستمر و نه مقطعی.

۴. برقراری یک روابط عمومی سالم میان سازمان ها، رسانه ها و جامعه و برآورد نیازهای منطقی جامعه، بخصوص در رابطه با پیشگیری از آسیب های اجتماعی در میان کودکان و نوجوانان بطور مستمر.

۵.  افزایش بهره وری هر سازمان از طریق استفاده اصولی و بهتر از منابع انسانی و رسانه ها برای آگاهی رسانی و آموزش مهارت های زندگی در سطح مدارس و از طریق برگزاری کنفرانس ها و سمینارهای رایگان آموزشی در رابطه با آسیب های اجتماعی.

۶. تقویت روحیه انساندوستی و مرهم گذاری با توجه به دردها و نیازهای جامعه.

رسانه ها

قرن بیست ویکم از سوی سازمان  ملل متحد به نام عصر ارتباطات نام گذار ی شده. طبیعتأ پديده جهاني شدن و گسسته شدن مرزها بر اهميت و ضرورت عملکرد هدفمند وسايل ارتباط  جمعی  می افزايد. از دیدگاه بنیاد آینه تا زمانیکه حقیقت آزاد نیست، آزادی حقیقت ندارد. بیان حقایق و بیدار کردن جامعه مهم ترین وظیفه رسانه هاست. رسانه های همگانی با انتقال اطلاعات و مبادله افکار در رفع نیاز به آگاهی و توسعه و تمدن بشری، نقش محوری و انکارناپذیری دارند. رسانه ها بعنوان نگهبان جامعه می بایست به رسالت و وظیفه خود که همانا آگاهی رسانی هدفمندانه به جامعه نیازمند است عمل کنند و در رابطه با خدمات سازمان های غیر انتفاعی نیز اطلاعی رسانی کنند.

راهکارها:

۱. پیام رسانی علمی، صادقانه و مستمر و تشویق مطالعه در رابطه با ماهیت آسیب ها و مفاد حقوق بشر.

۲. آگاهی دادن و نه فقط آگهی گرفتن از طریق ثبت واقعیات و حقایق، و متحول کردن دیدگاه ها در راستای سم زدایی فکری از دیدگاه های سنتی غلط و ناکارآمد.

۳. آگاه سازی جامعه از اهداف و تسهیلات و خدمات  سازمان های غیر انتفاعی بطور مستمر.

۴. ترویج امید, فرهنگ انسانیت و همبستگی اجتماعی از طریق درج و ارائه اخبار و مقالات، مستندها و پیام های آموزشی تهیه شده توسط سازمان های غیر انتفاعی.

۵. برنامه سازان رسانه های تلویزیونی و رادیویی می بایست از طریق تهیه برنامه های آموزشی، با مشارکت  سازمان های غیر انتفاعی و متخصصین، آگاهی اجتماعی و در انتها توانمندی فردی و جمعی مخاطبان در مبارزه با آسیب ها  را جهت دهند. در این راستا با تهیه برنامه های مستمر آگاهی دهنده و هدفمند اندیشه های مردم جامعه را شکل داده و متحول کنند.

مردم

آزادی حق من نیست، آزادی حق تو نیست، آزادی حق ماست و تنها با تلفیقی از توانایی های فردی است که میتوان به توانایی های جمعی رسید. آزادی فقط خواستنی نیست، گرفتنی است و تنها با تقسیم دردهای مشترک،  آگاهی ، همدلی، همزبانی، مرهم گذاری و از خواستن و داشتن به بودن و ساختن است که میتوان متحد به جامعه ای سالم رسید.

راهکارها:

۱. مطالعه کردن و آموختن احترام گذاری به تمامی حقوق انسانی فرد فرد جامعه

۲. اعتراف به ناآگاهی و نیاز به آموختن ماهیت آسیب های اجتماعی و مهارت های زندگی

۳. حمایت، مشارکت و همکاری داوطلبانه با سازمان های غیر انتفاعی

۴. کمک کردن به افزایش درک و همبستگی با آموزش مهارت های زندگی به کودکان

۵. نهادینه کردن فرهنگ انساندوستی و از مهم بودن به مفید بودن رسیدن

بیاییم باور کنیم که نیروی آدمی بیکران است، باور کنیم خورشید بخاطر ما طلوع میکند، باور کنیم لایق بودن و در کنار هم زیستن هستیم، باور کنیم که آزادی و عدالت حق ماست و باور کنیم که قدرت عشق همه چیز را ممکن می سازد. شناخت درد نیمی از درمان است، ما این را مدیون خود هستیم که لحظه ها را از همین حالا با هم و در کنارهم بسازیم.  بیاییم آسمان باشیم، نه ابر، و از ترس ها، خشم ها و ناباورانه ها به این باور برسیم که میتوان از نا امیدی به امید رسید ، بیاییم امروز را بهانه ای ببینیم برای تلفیق توانایی ها، برای تبدیل آنچه میتوانست باشد و نیست به آنچه میتوان بود و ساخت.