معتاد کیست؟ اعتیاد چیست؟

معتاد کیست ؟ اعتیاد چیست؟
اکثر کسانی که با بیماری اعتیاد دست به گریبان بوده اند برای جواب دادن به این سئوال احتیاج به فکر کردن ندارند و جوابش را خوب می‌دانند. زمانی تمام زندگی و فکر و ذکر آنها به نوعی در مواد اعتیاد آور خلاصه شده بود. بیماران اعتیاد همیشه یا مشغول گرفتن و مصرف کردن مواد اعتیاد آور بودند و یا به دنبال راه تهیه‌اش می‌گشتند. بیماران اعتیاد زندگی می‌کنند که مصرف کنند و مصرف می‌کنند که زندگی کنند. شخص معتاد بیماری است که به دلیل زخم های عمیق روحی و روانی که سالها زندگی او را احاطه نموده به دنبال بی حس کردن این درد عاطفی در چنگال یک بیماری مزمن، پیشرونده و کشنده گرفتار است زندگیش را مواد مخدر کنترل میکند.
در دوران فعال بیماری اعتیاد یک بیمار سه مرحله را طی میکند: آشنایی با مواد، میل به افزایش و اجبار به مصرف.
مواد در مرحله اول آشنایی همانند خدمت کاری نزد شخص مصرف کننده است. اما طولی نمیکشد که در اثر افراط در لذت و مصرف روز به روز به مقدار مصرف و مقدار دفعات مصرف افزوده میشود تا اینکه در مرحله سوم اجبار به مصرف زندگی بیمار اعتیاد را احاطه میکند. آنجاست که بیمار در خدمت مواد قرار میگیرد و بیماری اعتیاد سکان زندگی را به دست میگیرد. مواد همچون سارقی به جان بیمار می افتاد و هر روز قسمتی از زندگی و وجود او را به سرقت میبرد؛ رفتار شخص مصرف کننده غیر عادی میشود، اجبار به دروغ پدیدار میشود، از جمع خانواده و دوستان سالم، بیشتر و بیشتر فاصله گرفته میشود و شخص بیمار به هسته مرکزی بیماری اعتیاد که تنهایی است نزدیکتر میشود..
انزوا و گوشه گیری روال زندگی میشود، تمام فکر و ذکر بیمار متمرکز بر تهیه مواد و مصرف میگردد. جهت تهیه و مصرف مواد که از عزیزترین کسان برای بیمار عزیزتر شده ، شخص مصرف کننده تن به هر کاری میدهد. هر چقدر بیشتر مصرف میکند، کمتر نشئه می شود. هر چقدر وابستگی او به مصرف مواد بیشتر می شود، توانایی بی امان او برای تهیه اش کمتر می شود..
رفته رفته شخص بیمار موقعیت خانوادگی و اجتماعی خود را نیز از دست میدهد و بر مشکلات مادی و معنوی او افزوده می شود و برای فرار از زیر بار مشکلات، بیشتر و بیشتر رو به مصرف میبرد. در حالی که مصرف مواد مشکل گشا نیست . فقط قدرت حس کردن مشکلات را از شخص بیمار می گیرد. ولی با تمام این تفاسیر به دلیل وجود انکار، شخص مصرف کننده خود را معتاد نمی داند. چرا که تعریفی را که برای معتاد میداند برای هر کسی صدق میکند جز خود او. شخص مصرف کننده بواسطه نوع ماده مصرفی، کسانی را که مواد قویتر مصرف میکنند را معتاد میداند.

وقتی شخص بیمار به بهبودی میرسد اول از همه متوجه میشود که اعتیاد جرم نیست، ضعف اخلاقی نیست و او مجرم نیست، بلکه به بیماری مبتلا شده به نام بیماری اعتیاد که سمبلش مصرف مواد اعتیاد آور است. مواد تکمیل کنندة بیماری اعتیاد است. شخص مصرف کننده به عنوان یک بیمار اعتیاد وابستگی جسمی، روانی و روحانی نسبت به مواد دارد و امروز خود را به این خاطر معتاد معرفی میکند چون به یک بیماری مبتلاست که فراتر از مصرف مواد اعتیاد آور می باشد و مشکل او تنها یک وابستگی جسمی نیست و دلیل اعتیاد او و معتاد شدن او مواد اعتیاد آور خاصی نیست، بلکه بیماری اعتیاد است که خیلی قبل از اولین بار مصرف در او وجود داشته و عجز وابستگی جسمی و به مواد اعتیاد آور اشکالاتی نظیر افراط و تفریط، خودخواهی، غرور، ترس، انکار، سوء استفاده، تأیید طلبی و عدم اعتماد به نفس مجموعه ای هستند که شخصیت معتاد گونه شخص بیمار را تشکیل می دهند و رفتارهای معتاد گونه و اعتیاد به مواد دو روی یک سکه هستند. وقتی بعد از مدتی پاکی، شخص بیمار خود را معتاد معرفی می کند، منظور شخصی است که همیشه در معرض خطر رفتارهای معتاد گونه قرار دارد. با شناختی که در برنامه از شخص بیمار بدست آورده میشود، شخص بهبودیافته به خوبی متوجه میشود که با قطع مصرف مواد کاراو تمام نمی شود. البته برای مهار کردن این بیماری، قطع مصرف شروع به جایی است. اما واکنشی را که شخص بهبودیافته نسبت به مواد پیدا کرده است ، یک حساسیت دایمی و غیر قابل برگشتی است که حتی با قطع مصرف در دراز مدت این واکنش از بین رفتنی نیست. معرفی خود بعنوان یک معتاد، باعث میگردد تا شخص بهبودیافته فراموش نکند که از دنیای تاریک اعتیاد آمده و بیماری اعتیاد او را به کجا کشانده و هدف او از شرکت در جلسات و به یاری بهبودیافتگان دیگر به بهبودی رسیدن چیست؟ چرا که یکی از مشکلات همه ما این است که دیر یاد میگیریم و زود فراموش میکنیم